Όταν 1ου βαθμού συγγενής έχει νοσήσει από καρκίνο εντέρου, τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας έχουν διπλάσιο κίνδυνο που είναι μεγαλύτερος όταν το μέλος που έχει νοσήσει ήταν σε ηλικία<60 ετών.

Πολύποδες: Πρόκειται για αδενώματα που με την πάροδο των ετών ενδεχομένως να εξαλλαγούν σε καρκίνο. Ο κίνδυνος εξαρτάται από τον τύπο και το μέγεθος των αδενωμάτων

Φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου: νόσος Crohn και ελκώδης κολίτιδα.

Σακχαρώδης διαβήτης: αυξάνει μέτρια το ρίσκο.

Κάπνισμα: Ο κίνδυνος παραμένει για πολλά χρόνια ακόμα και μετά την διακοπή του.

Παχυσαρκία: διπλασιάζει τον κίνδυνο για καρκίνο παχέος εντέρου, όχι ορθού.

Διατροφικές συνήθειες: κατανάλωση επεξεργασμένου κρέατος, τροφές πλούσιες σε λίπος.

Κληρονομούμενα σύνδρομα (οικογενής αδενωματώδης πολυποδίαση, σύνδρομο Lynch) Ευθύνονται για το 5% των περιπτώσεων.

Λοίμωξη από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV): Ιός που ενοχοποιείται για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, φαίνεται πως εμπλέκεται και στην παθογένεση του καρκίνου του εντέρου.